Από τον Δήμο διέρχεται ο Κηφισός ποταμός κατά μήκος πρακτικά του ΠΑΘΕ. Επιπρόσθετα διέρχονται το ρέμα Γιαμπουρλά που συμβάλει με το ρέμα Περισσού – Ποδονίφτη το οποίο τελικά καταλήγει στον Κηφισό ποταμό. Τα δύο ρέματα περιβάλλονται από στενή παραρεμάτια ζώνη βλάστησης.  

Ο Κηφισός είναι το τελευταίο “ζωντανό” ποτάμι του Λεκανοπεδίου.
Η κοίτη του απλώνεται σε έκταση 12.000 στρεμμάτων και η αρχή του εντοπίζεται στην Πάρνηθα, ενώ διέρχεται μέσα από τουλάχιστον δέκα περιοχές της Αττικής, μεταξύ των οποίων η Νέα Ερυθραία, η Κηφισιά, η Λυκόβρυση, η Μεταμόρφωση και η Νέα Φιλαδέλφεια και εκβάλλει στο Φαληρικό όρμο του Σαρωνικού. Οι πρώτες αναφορές στον Κηφισό γίνονται από αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, περισσότερα από 2000 χρόνια πριν.

Ιερός ήταν για τους αρχαίους ο ποταμός Κηφισός, πηγή ζωής για τη μεγάλη, εύφορη πεδιάδα. Έτσι αναδείχτηκε σε τοπική θεότητα και η μορφή του απεικονίστηκε στις μετώπες του Παρθενώνα (που τώρα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο) και άλλα αγάλματα. Δυστυχώς, η υποβάθμιση του Κηφισού και των παραχειμάρρων του τα τελευταία χρόνια, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ανοικτά περιβαλλοντικά μέτωπα του Λεκανοπεδίου.

Το 1994 η κατάσταση του Κηφισού ήταν τόσο άσχημη ώστε εκδόθηκε προεδρικό διάταγμα για τη διαφύλαξή του. Όμως, 13 χρόνια μετά το Προεδρικό Διάταγμα (ΦΕΚ 632/27-6-1994) για τον καθορισμό των ζωνών προστασίας του, ο Κηφισός παραμένει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κακοποίησης του φυσικού περιβάλλοντος στην πολύπαθη Αττική και ειδικά στους γειτονικούς του Δήμους, ανάμεσα στους οποίους είναι και η Νέα Φιλαδέλφεια. Ταυτόχρονα, ο Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του Κηφισού που συστάθηκε με Π.Δ. (ΦΕΚ 346/2002), δεν έχει καταφέρει να ασκήσει αποτελεσματικά τις εκτεταμένες αρμοδιότητές του, καθώς δε στελεχώθηκε και δεν του έχουν καταβληθεί οι προβλεπόμενες από το νόμο χρηματοδοτήσεις και κατά συνέπεια δε λειτούργησε ποτέ.

Για τον Κηφισό ποταμό αρμόδια είναι η Διεύθυνση Υδάτων την περιφέρειας Αττικής η οποία σύμφωνα με το νόμο είναι υπεύθυνη για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την αναβάθμιση & αποκατάσταση των υδατικών συστημάτων της περιοχής, για την εφαρμογή προγράμματος μέτρων προστασίας από τη ρύπανση, καθώς και για την απορρύπανση, όπου αυτή απαιτείται.

Τον Μάιο του 2007, έγινε εκστρατεία δημοσιοποίησης των προβλημάτων του Κηφισού.  Επιπλέον, η ανάδειξη των στοιχείων του Κηφισού θα κάνει τον κόσμο να θυμηθεί το ποτάμι και τους Αθηναίους να το αγαπήσουν. Ας μη ξεχνάμε ότι αποτελεί ένα πολύτιμο στοιχείο του φυσικού μας περιβάλλοντος, του οποίου η ιστορία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της αρχαίας Αθήνας.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι νέα ίχνη από τμήμα του Αδριάνειου υδραγωγείου εντοπίστηκε από τα μέλη της οικολογικής εξόρμησης Αττικής στην κοίτη του Κηφισού, στο ύψος του αμαξοστασίου των ΗΛΠΑΠ, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στο συγκεκριμένο σημείο, διακρίνονται τρία φρεάτια και λιθοδομές σε μήκος περίπου 50 μέτρων. Το αρχαιολογικό εύρημα υφίσταται φθορές από τα μπάζα και τα σκουπίδια που πετούν ασυνείδητοι από τα γειτονικά κτίρια, ενώ επιβαρύνεται και
από τα νερά που εκτρέπονται από την τσιμεντένια πλατφόρμα των ΗΛΠΑΠ, καθώς πρόσφατα προστέθηκαν και επιχωματώσεις και άχρηστα υλικά στον χώρο λόγω ανέγερσης παρακείμενης οικοδομής.

Το τοπίο της Αττικής δεν είναι αυτό που ήταν πριν από 70 χρόνια. Οι απαιτήσεις της πόλης έχουν αλλάξει, το ίδιο όμως και οι δυνατότητες της τεχνολογίας. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η άμεση λήψη δραστικών μέτρων θα μπορούσε να διασώσει το ποτάμι. Αν θέλουμε μπορεί να σωθεί!

Εξάλλου, ο Κηφισός δεν είναι πρόβλημα, ο Κηφισός είναι ΠΡΟΝΟΜΙΟ !